Życie duchowe i psychiczne człowieka rozwija się dzięki kryzysom. Wymusza na człowieku ponowne nadanie znaczeń w ważnych dla niego obszarach życia. Na drodze rozwoju doświadczamy różnych kryzysów, od przejściowych doświadczeń zakłócających równowagę psychiczną, po rozpad dotychczasowego systemu wartości i utratę sensu życia. Jednak kryzys można potraktować jako punkt wyjścia do nowej jakości, nowego początku życia. Jako zaproszenie do integracji na wyższym poziomie.